My little art gallery 2

Óður til sálufélaga
9. júní 2007

Sálufélagar fjær

Tíminn er afstæður, kærleikurinn yfir ræðu og rök
hafinn. Biðin hrjúf en þó ljúf því vissan er
til staðar að ekkert spillir eða eyðir
því sem er komið til að vera.

Fjarlægð er eins og tíminn, afstæð.
Löng en samt stutt
því
kærleiksbrautin er opin,
tímalaus hlý, vitandi að
geyslarnir ná saman á ný.

Sálufélagar nær

Eitt orð, ein hugsun, eitt augnablik, eitt andartak
breytir ótta í öryggi og einsemd í ró

og

kærleik í ást.

Í ást sem er eilíf og ást sem er nóg,
í ást sem ei dofnar þó finni sér ró.
Í ást sem er kærleikur,
vinátta og traust.
Í ást sem að geymist,
þó stundum sé haust.


mbk;)HK

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 10.7.2007 kl. 00:47]

Frumsaminn texti Hólmgeir?

[Hólmgeir Karlsson, 10.7.2007 kl. 00:52]

Jebb! og myndirnar líka ....

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 10.7.2007 kl. 09:50]

Mjög flott....hvernig gerir þú þessar myndir eiginlega??? Textinn líka fagur.

[Hólmgeir Karlsson, 10.7.2007 kl. 17:56]

Takk Katrín fyrir góða kveðju. Hvernig ég geri myndirnar? ég byrja með einhverja mynd úr safninu mínu (ljósmynd) sem inniheldur mikið af litum, litasétteringum sem mér finnst passa í það sem ég ætla að reyna að fá fram. Síðan með ljósmyndavinnsluforriti get ég hrært í litunum, lýst, dekkt, minni meiri kontrast og síðan byrjar fjörið... ég einfaldlega að toga og teygja litina þangað sem ég vil hafa þá í myndinni. Margt af þessu eru staðlaðar aðgerðir sem virka á alla myndina, en síðan legg ég "net" yfir myndina (þéttriðuð hnit, því myndin er jú bara safn punkta) netið get ég síðan togað til líkt og ég væri að draga til blauta málningu. Kosturinn er bara að það sullast ekkert, he he ... og engir penslar að þvo. Myndirnar tvær hér að ofan eru raunar sama myndin. Vann fyrri myndina og sú seinni er svo bara viðsnúningur á öllum litunum. Þetta er enginn galdur, en samt smá "list" sem gefur huganum smá flug  ...

[Jóna Á. Gísladóttir, 11.7.2007 kl. 21:25]

KLUKK