Bloggum kjark í landsliðið

Ísland er handboltaþjóð og fátt er eins spennandi og þegar við fáum að taka þátt í HM eða EM. Við fyllumst eldmóði og ætlum okkur að sigra heiminn, en gallinn er bara sá hve fá okkar eru inná vellinum og geta haft bein áhrif á leikinn.

Ég held þó að við hin þessi tæplega 300 þús ættum að spyrja okkur hvort við getum samt ekki gert eitthvað betra en að fylla allar útvarpsstöð af tali um hversu "ömurlegir" drengirnir okkar voru í leiknum gegn Úkraínu í gær. Menn tala um 20 ára gamlan handbolta á Rás2, Óli Stefáns í einhverjum "öðrum heimi" og Guðjón Valur skástur en þó alveg "úti að aka".

Erum við alveg búin að gleyma sigrunum sem þeir þurftu að ná til að komast í keppnina. Þeir þröskuldar voru þannig að það er raunar alveg snilld að strákarnir eru þar sem þeir eru í dag. 

Ég er viss um að við getum gert miklu meira fyrir boltastrákana okkar en þetta og þá er ég ekki að tala um að við eigum að ryðjast inná völlinn. Leikurinn við Úkraínu var ekki sá sem við vildum sjá, en hugum að framhaldinu.

Með sömu rökum og sagt er að Úkraína hafi unnið okkar menn eiga okkar menn alveg eins að geta unnið Frakka í dag. Það er nú líka einhvern veginn þannig að það er alltaf meira að vinna ef andstæðingurinn er okkur meiri.

Hvetjum okkar menn og sendum þeim heilar og góðar hugsanir í stað þess að brjóta þá og þeirra fólk niður eins og þeir séu valdir að "þjóðarsorg okkar". Hún er bara í hugum okkar og við erum ekkert að gera sem losar okkur frá henni :)

Athugasemdir

[Júlíus Garðar Júlíusson, 22.1.2007 kl. 09:18]

Áfram Ísland